Chemin 16 Ostabat - St Jean Pied de Port
Baskenland; koeien met bellen, schapen, een landschapje overgoten met een Oostenrijks sausje, zoiets. Baskisch; opeens kun je niets meer lezen, een onbegrijpelijk taaltje, de namen zijn onuitspreekbaar. Niemand schijnt nog te weten waar deze taal precies vandaan komt.
Overigens Frits, de aardige waard in Ostabat; Benat Eyharts van de boerderij Ferme Gaineko-Etxea, zong uit volle borst zijn Baskische liederen, kuste me hartelijk bij het afscheid maar kneep niet in mijn kont !
Morgen op naar St. Jean Pied de Port, gelegen aan de voet van de Pyreneën. Ik kijk uit naar het weerzien met Arno en Huberta in herberg Esprit du Chemin alwaar ik in 2005 twee weken hospitalera was. Het weer overigensis miserabel;de regenkomt met bakken naar beneden.....................Jammer, want de boerderij heeft een prachtig terras met dito uitzicht. Iedereen zit binnen en hangt maar wat rond. We hopen op beter maar het zit er voorlopig niet in volgens de Franse Erwin Krol.........
Reacties
Reacties
Hallo Diny! Samen met mijn Jan volg ik jouw reisverhalen. Wat een ruimte, wat een vrijheid om zo een tijd uit de dagelijkse sleur te stappen. Geen dromen maar daden, Diny! Het interesseert mij zeer wat het jou doet op een dieper niveau. Maar ik zie in dat dat over een langere periode is, niet nu bij jouw dagelijkse etappes!Overigens trof ik bij het zoeken naar een ander spreekwoord de volgende: un pèlerin n'aime pas la compagnie d 'un autre pèlerin (proverbe espagnol). Ik weet niet wat jij daarvan denkt, maar ik zelf haal deze wijsheid niet uit jouw verhalen! Sterkte en route op de moeilijke momenten en veel mooie ontmoetingen toegewenst. Je t'embrasse, de tout coeur.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}