Het is zaterdag ochtend. Om half 9 zijn we de eerste klanten van de apotheek hier in Azarq. Een klein plaatsje met een héle grote pharmacie. Hoe klein een dorp ook is, er is altijd wel een pharmacie, een kapper, een telefooncel en een pinautomaat. Erg handigtijdens een pelgrimsbestaan.

Binnen de EU staat Frankrijk met stip op nummer 1 als het gaat om medicijngebruik. Loop voor de aardigheid eens een pharmacie binnen, je kijkt je ogen uit. Voor elk ongemakje is er wel een pilletje of een zalfje. Menig maal heb ik met verbazing staan kijken naar wat Franse pelgrims allemaal aan middeltjes bij zich hebben.

Enfin, ter zake. Kristin heeft last van d'r knie. Hoewel ze dierenarts van beroep is, heeft ze het niet zo op al die pillen hier. We verlaten de zaak met een mooie knieband, helemaal in de kleuren van haar outfit. En ik ben een rol tape rijker, elastische nog wel. Niet in de mooie blauwe kleur van weleer maar deze witte is ook prima, zo zei mevrouw la pharmacienne.

We gaan enthousiast op pad want vandaag lopen we naar Arthez le Béarn en wel naar boulangerie (bakker) Bertrand Broussé. Anne, Esther én Huberta, alle drie hadden ze apart van elkaar dit adres als tip meegegeven. Corinne la pèlerine had er zelfs drie hartjes bijgetekend ! Vol verwachtig klopt mijn hart..........

De gîte ligt iets buiten het dorp, maar 'morgenvroeg is het ontbijt in de bakkerij', zo vertelt mij Eric, sinds 2 dagen de hospitalier in dit huis. Op datzelfde moment komt Benjamin uit Montélimar aan per fiets. Bakker Bertrand is ook traiteur maar vanwege de Communie morgen is er geen tijd om voor pelgrims te koken. Geen probleem, Benjamin houdt van koken, da's mooi dus. Hij stelt een geweldig menu samen en we vertrekken naar de lokale Casino. Helaas, klein dorp, kleine Casino. Teleurgesteld stelt Benjamin zijn grootse plannen bij. De winkelbaas helpt goed mee. Al met al duurt de hele ceremonie ongeveer een uur ! Je ziet, eten is erg belangrijk in Frankrijk.

Met de heerlijke wijn die Eric van thuis (een gehucht van 20 inw ergens bij Genève) had meegenomen, hebben we een prachtige avond doorgebracht en is er, natuurlijk, veel over de camino gesproken.

Zondagochtend. Regen, regen. Het kan ons niet deren. Wij lopen naar 'onze' bakker voor het ontbijt. Er staat een lange rij tot zelfs buiten. Taarten en gerechten gaan als zoete broodjes over de toonbank. Het is communiefeest vandaag. Achter in de keuken genieten wij van verse croissants (au beurre !) en pains au chocolat. De allereerste keer bij het ontbijt nog wel tijdens deze reis in Frankrijk. Te gek voor woorden.