Vandaag is zo'n dag. Alles is perfect.Sympathiek overnachtingsadres gehad (ik sliep alleen in een caravan) enom 7.00 uur is het al prachtig weer. Bovendien gaat de reis vandaag naar Conques, een plaats en overnachtingsadres waar ik al lang naar heb uitgekeken.

Ik loop alleen. Om half tienvoor het eerst in t-shirt, de fleece en de jaskunnen in de rugzak blijven. De boer heeft het druk. Overal ruikt het naar vers gemaaid gras,het landschap laat zich van haar mooiste kant zien, de vogels zingenhun hoogste lied, geen auto te bekennen. La douce France op zijn best zeg maar. In het eerste dorp al ontmoet ik mijn Franse vrienden. We drinken samen koffie. Daarna gaan zij verder en ik wacht nog even.

Een uurtje verder, de bocht om en ja hoor, ik kom midden in een schoolgroep terecht, 54 leerlingen van de 6ème (groep 8) lopen de laatste 10 km naar Conques. Ze zijn 3 dagen op retraite als voorbereiding op de H.Communie. Als pelgrim en ook nog buitenlandse, ben ik eeninteressant object. De eerste vraag van Benjamin luidt: 'Wat zijn uw motieven om op pelgrimstocht te gaan ?' Kom daar maar eens om in Nederland. 'Wat denk je', is mijnwedervraag en ik benverrast over alle antwoorden die ze geven. Deleukste is wel die van Benjamin; 'u gaat misschien ook wel voor de aflaat, wantals u de tocht volbrengt zijn al uw zonden u vergeven'. Hoe mooi kan het leven zijn ! Ik zet ze op de foto die schatjes, zij houden pauze en ik loop door.

Tja, toch iets te vroeg gejuicht. Bob in Weert die me een, overigens zeer bruikbaar, Zwitsers mesheeft verkocht, had me gewaarschuwd; het mes is zoo goed, je gaat jezeker een keer in je vingers snijden. Gelukkig verkocht hij mij tegelijktijd ook een goed EHBO-setje, daar maak ik dankbaar gebruik van. Ik hoop dat het mee gaat vallen, het is best een flinke snee.

En nu ben ik in Conques, eengeweldig mooieparel op de route naar Santiago.Met Peter was ik hier in 2005 met de auto om een credencial te halen. Nuis hetécht.

Bij aankomst ontmoet ik diverse mensen die ik dagen niet meer had gezien. Samen met mijn Franse vrienden drinken we een lekkere pint tegenover de prachtige kathedraal. Voor hen washet vandaagook de laatste etappe. Paul, de leraar, hij kan het niet laten en geeft in geuren enkleuren uitleg over de prachtige timpaan.

Ik heb een eigen kamer in het klooster geboekt met handdoek, lakens, diner en ontbijt ! Grote luxe dus.

Voor nogal wat mensen is dit na zo'n 200 km het eindpunt van hun wandeltocht vanf Le Puy. Ik hoop dat het nu rustiger wordt op de camino.

Op Conques zelf kom ik nog terug, ik ga er nu van genieten. De avond hier schijnt geweldig te zijn.

Het is ontzettend leuk en doet goed al jullie reacties te lezen. Dank daarvoor !

ps: mijn plastic badmuts ben ik al op dag 3 kwijt geraakt !