Montpellier 4 - Danielle

Mijn vaste ijkpunten hier zijn Danielle, de school en de stad. 'Partir, c'est mourir un peu', het zijn ook de woorden van mijn gastvrouw Danielle. De afgelopen zes jaar heeft ze aan zo'n 300 studenten eten en onderdak verschaft. Aan sommigen zelfs gedurendezeven maanden. Ze gaat zich niet meer hechten. 'Het leven gaat door; zij gaan gewoon verder met hun leven en ik blijf achter met verdriet'. We pinkten samen een traantje weg.

Misschien leer ik wel het meeste van Danielle. Ze is onfrans direct en maakt van haar hart geen moordkuil. Ruwe bolster, blanke pit, zou Theo Maassen zeggen. Dertig jaar hotellerie en drie kinderen alleen grootbrengen zonder echtgenoot hebben haar geleerd hoe te overleven. Danielle staat haar vrouwtje wel.

't Begin was even wennen. Als welkom werden luid en duidelijk de huisregels meegedeeld maar na een week weet ik dat Danielle dit werk met liefde doet. Ze is een goede gastvrouw. Al tijdens het ontbijt geeft ze onbewust Franse conversatieles en en passant behandeld ze s'avonds tijdens het diner (om klokslag 19.00 uur!) de Fransedo's en dont's op allerlei gebied. Voor mijn Duitse huisgenote Anna; 16 jaar en met slechts 6 maanden schoolfrans is Danielle een geschenk uit de hemel al weet ze dat waarschijnlijk nog niet.

Danielle is een 'cordon bleu' (goede kok). Ze is vooral een slimme kokkin; met kleine trucjes maakt ze van iets een heleboel. Ik ga haar receptennog 's noteren. Van niets iets maken, het bestaat Ă©cht in Frankrijk. Bij Danielle in ieder geval wel.

Hoezo Fransen arrogant ? Dat lijkt maar zo.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ici mes point de répères sont Danielle, l´école et la ville. 'Partir, c´est mourir un peu´, sont également les paroles de mon hôtesse Danielle.

Les six derniéres années Danielle a hébergé et nouri trois cents étudiants. Et pour certains plus de sept mois. Elle aimerait ne plus s´attacher. 'La vie continue et la leur aussi. Eux partent et moi je reste seule avec mes souvenirs'. Nous étions émues jusqu´aux larmes.

C´est peut-être par Danielle que j´apprends le plus. Elle est une Française atypique: très directe, elle dit ce qu´elle a sur le coeur. Sous un aspect rugueux se cache un coeur généreux. Trente ans d´hôtellerie et avoir élever trois enfants sans époux lui ont appris la rigueur.

Au début j´ai dû m´habituer un peu. Dès l´arrivée les règles du foyer me furent communiquées clairement. Maintenant après une semaine je sais que Danielle fait son travail avec plaisir et amour.

Dès le petit-déjeuner elle donne des cours de français (sans le savoir ..!). Le soir au dîner (à 19.00 h précise !) elle continue de nous enseigner les bonnes manières françaises. Pour ma colocataire Anna, 16 ans, qui apprend depuis 6 mois seulement le français au lycée, Danielle est un cadeau du ciel, bien qu´elle ne le réalise pas encore.

Danielle est un cordon bleu. Elle est surtout une cuisinière maline; avec de petits riens elle fait des merveilles. Il faut que je note ses recettes un de ces jours. Faire quelque-chose de rien, ça existe vraiment en France. En tout cas chez Danielle.

Les Français arrogants ? Ce n´est qu´une apparence.

(avec mes remerciements à Elisabeth rencontrée dansle TGV Marseille-Montpellier).

Reacties

Reacties

Helmi Leenders

Nou, dat wordt luisteren dan!
Maar ja, dan weet je tenminste ook waar je af of aan bent.
Hier hou ik persoonlijk wel van, maar dat weet jij ook wel.

Gr. Helmi

Ger

Ha Diny, Fransen dus niet arrogant!? Als Danielle jouw tot dat besluit laat komen vraag ik me af of zij model kan staan met een onfranse eigenschap!!
Als ik het zo lees liggen jullie elkaar wel. Wat jij op Peelland in de klas probeert voor elkaar te krijgen, doet zij in haar hostellerie. Volgens mij lijken jullie wel op elkaar, of niet?
Veel plezier nog in la douce France.

Greetings,
ozze Grad

petra

ik vind fransen helemaal niet arrogant!!! Het zijn net de nederlanders die het allemaal beter menen te weten en met een vingertje wijzen. En trots zijn op hun cultuur en hun prachtige land mogen de fransen gerust van mij.
Geniet ze Diny!
(trouwens de reakties van je lezers zijn ook heel leuk ).
Petra.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!