Onderstaand enkele ervaringen van Santiago gangers uit Nederland, Frankrijk en Spanje.
Ci-après quelques expériences des Jacquaires hollandais, français et espagnol.

'Ultreïa' !Ingewijden weten dat dit een typische 'Compostella-groet' is. 'Voorwaarts(ultreia).....en steeds maar verder' (et suseia)' riepen de Middeleeuwse pelgrims tegen elkaar. Je kunt immers wel wat aanmoediging gebruiken.Er is veel over deze pelgrimstocht geschreven door even zovele mensen. Soms leuk,uitgelaten,ingetogenof ontroerend en soms ook deprimerend.Wat maakt de weg naar Santiagonu eigenlijk zo bijzonder ?

Het is mijn eigen ervaring dat lopen loutert; die ervaring zullen veel wandelaars met mij delen. De tocht naar Santiago heeft zeker niet het alleenrecht, maar bloeit wel op die vruchtbare bodem. Onderweg langs oude sporen voelen wij ons voorbijgangers in de tijd. Wij zijn er maar even, wat blijft is de camino. 'Iedere dag is een reis, en de reis zelf is mijn thuis' schreef Matsuõ Basho.

De oude initiatieroute naar de wijsheid leert veel over het leven. Gaandeweg meer loslatend wordt een mens al maar rijker, stap na stap ontzorgend vervult de weg de wandelaar met vrede. 'In de wouden zul je meer leren dan in de boeken' doceerde ooit de heilige Bernardus aan de universiteit van Parijs; onderweg in de Franse eenzaamheid ga ik hem dag na dag meer gelijk geven.

En toen moest de Spaanse camino nog komen, dat feest vol verrassingen waarover Antonio Machado schreef: 'caminante no hay camino, se hace camino al andar' (vrij vertaald: 'de weg is geen vast gegeven, de weg komt stap voor stap tot leven'). Geen voorschriften wil ik op deze site opdissen, wel van mijn ervaring getuigen. Geen heraut van de waarheid wil ik zijn, wel een troubadour van de schoonheid. 'Ik ga de weg der luchthartigen. Ben ik gelukkig? Ja, dat ben ik. Heb ik daar een bijzondere reden voor? Nee, geen enkele. Ik heb het nergens naar gemaakt, ik wandel maar wat.' (Jeroen Gooskens, citaat uit:Ver Onderweg, zie ook zijn website http://www.compostela.nl/)

J'ai parcouru le chemin de St Jean Pied de Port à Santiago cet été ; au
delà des réflexions que provoque ce périple, je constate que l'on est
transformé. Je cherche les signes du chemin, coquilles, flèches et autres
comme le fait d'avoir marché sur ce chemin m'a fait rentrer dans la famille
de ceux qui l'ont fait. Etrange sensation lorsque je croise un marcheur
avec son sac, je cherche ce signe de reconnaissance accroché sans
ambiguïté pour les initiés. Moi qui jusqu'à l'an dernier n'était qu'un
voyageur immobile, aujourd'hui je voyage sur ce chemin même après mon
retour, votre lettre y participe et tous les autres signes aussi. Je ne
comprenais pas pourquoi des personnes réalisent plusieurs fois le voyage,
maintenant je le sais et je pense bien y retourner un de ces jours.
Michel Beaza. Uit: Cyber bulletin Camino No 89, 2010.

Waarom zijn de pelgrimages zo popi tegenwoordig ? Na zes weken camino voor mij geen vraag meer maar een weet. In ons dagelijks bestaan hebben we een eindeloze keuzevrijheid verworven. Waar in de Middeleeuwen je levensdoel van je geboorte af aan vast lag, (trouwen, kindertjes maken en de rest van je leven huishouden dan wel net als papa b.v. molenaar worden, afhankelijk van je sekse) word je vandaag de dag gedwongen tot keuzes van de wieg tot het graf. Als je ongelukkig bent is dat je eigen schuld, je maakt de juiste keuzes niet! De moderne mens wordt er gestoord van. Nee, dan een pelgrimage. Wekenlang hoef je niets te beslissen van enige consequentie. Het doel is duidelijk en ver weg, zodat je ruim de tijd hebt om tot rust te komen. En ook mooi: iedereen vindt het leuk en knap wat je doet, zowel ter plekke als in Nederland. Al besef je zelf donders goed dat een bedevaart een egoïstische bezigheid is, het stimuleert toch.

Er zijn altijd redenen te bedenken waarom een lange afwezigheid nu niet goed uitkomt, maar volgend jaar kan te laat zijn! Bedenk of je écht zo onmisbaar bent in Nederland. Het kan ook heel verfrissend zijn, zowel voor jou als voor je omgeving om te ervaren dat de wereld helemaal niet instort als je zes weken weggaat. Dus ik zou zeggen; doen! Niet volgend jaar, nu ! (Uit het reisverslag 'Pelgrimage naar Santiago de Compostella' van Peter de Rijk en Annemarie Verhallen op: http://www.dewijdewereld.net/

Realizar el camino de Santiago es una de las mejores experiencias que puedes tener en esta vida, es sencillo pero duro, es agotador pero emocional, es triunfal. 'Sin crisis no hay gloria', deberían hacer una camisite con este slogan'. Uit: http://www.ciao.es/